پاورپوینت پرش سه گام (pptx) 16 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 16 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بسم الله الرحمن الرحیم
پرش سه گام
استاد:
گردآورنده:
معرفی
پرش سه گام، که بعضی اوقات تحت عنوان
"خیز، گام و پرش"
یا
"خیز، جست و پرش"
به آن اشاره می‌کنند، مانند پرش طول، یک
ورزش دو و میدانی
است. هر دو ورزش در گروه ورزشی "پرش‌های افقی" قرار می‌گیرند. بازیکن در این ورزش طول مسیر را دویده، خیز بر می‌دارد و سپس به داخل چاله شنی (محل فرود ورزشکار که با ماسه نرم و خاک اره پر شده و در هنگام پرش مرطوب می‌گردد) پرش می‌کند. بازی‌های المپیکی باستان، پرش سه گام را ارتقا داد و از زمان شروع بازی‌ها در سال ۱۸۹۶ به عنوان یک رویداد ورزشی در المپیک مدرن حضور دارد
.
طبق قوانین اتحادیه بین المللی فدراسیون‌های ورزشی (
IAAF
)
،
"
ورزشکار باید طوری خیز بر دارد که در هنگام فرود اولین بار همان پایی که با آن پرش را انجام داده، با زمین برخورد داشته باشد؛ در گام نیز باید بر روی پای مخالف انجام پرش، فرود آید".
مردان و زنان رکورد دار کنونی جهان عبارتند از:
جاناتان ادواردز
از
بریتانیا
با پرش ۱۸/۲۹ متر، و
اینسا کراوتز
از اکراین با پرش ۱۵/۵۰ متر. هر دو رکورد در جریان مسابقات جهانی سال ۱۹۹۵ در گوتنبرگ ثبت شده اند.
تاریخچه پرش سه
گام
منابع
تاریخی
بازی‌های المپیکی باستانی
در مواردی به پرش‌های ۱۵ متر یا بیشتر هم اشاره کرده اند. همین امر تاریخ شناسان ورزشی را به این نتیجه رسانده است که این‌ها باید زنجیره‌ای از پرش‌ها بوده باشند که پایه‌های پرش سه گام را به وجود آورده اند. به هر حال، هیچ مدرکی مبنی بر اینکه پرش سه گام در میان بازی‌های المپیکی باستانی حضور داشته، وجود ندارد. همچنین احتمالاً فاصله‌های شگفت انگیز ثبت شده ناشی از تلاش برای ثبت دقیق نتایج نبوده اند، بلکه به دلیل مجوز‌های هنری نویسندگان اشعار پیروزی شاهد چنین آماری هستیم
.
هرچند در زمان برگزاری
المپیک‌های مدرن در آتن
، پرش سه گام شامل دو خیز بر روی همان پا و سپس انجام پرش بود، اما این ورزش بخشی از مراسم افتتاحیه المپیک‌های مدرن را تشکیل می‌داد. در واقع،
نخستین قهرمان المپیک مدرن، جیمز کونولی، یک ورزشکار پرش سه گام بود
.
المپیک‌های ابتدایی نیز شامل پرش سه گام ایستاده بود، اگرچه برگزاری این مسابقه از برنامه مسابقات المپیک حذف شده و امروزه به ندرت شاهد برگزاری آن هستیم. در سال ۱۹۹۶، پرش سه گام زنان نیز در برنامه‌های
المپیک آتلانتا
گنجانده شد.
در اساطیر ایرلندی، پرش سه گام یکی از رویداد‌های ورزشی بازی‌های تایلتنان ایرلند باستان بود که در حدود سال ۱۸۲۹ قبل از میلاد برگزار می‌شد.
تکنیک‌های پرش سه
گام
۱
. دورخیز
۲. خیز برداشتن
۳. گام برداشتن
۴. مرحله پرش
دورخیز
ورزشکار
، مسیر دورخیز را تا نقطه پرش، جایی که محاسبه پرش سه گام از آنجا شروع می‌شود، با سرعت طی می‌کند
.
نقطه پرش معمولاً یک تخته برجسته ساخته شده از چوب یا ماده‌ای مشابه، که روی مسیر دورخیز قرار داده شده، و یا مستطیلی که روی سطح مسیر دورخیز ترسیم شده، است. در مسابقات قهرمانی مدرن نواری از پلاستیک یا خمیر مدل سازی به لبه پایانی تخته پرش چسبانده می‌شود تا مشخص شود که آیا ورزشکار روی علامتی که لبه انتهایی تخته پرش را تعیین می‌کند، قدم گذاشته یا خدشه‌ای به آن وارد کرده است یا نه. این تخته ها، بسته به میزان پرش ورزشکار، در نقاط مختلف مسیر قرار داده شده اند. معمولاً تخته‌های پرش را در فاصله‌های ۴۰ پایی، ۳۲ پایی و ۲۴ پایی قرار می‌دهند. این‌ها معمول‌ترین تخته‌هایی هستند که در سطوح دبیرستانی و دانشگاهی مشاهده خواهید کرد، اما تخته‌ها را می‌توان در هر نقطه‌ای از مسیر دورخیز کار گذاشت. سه مرحله در پرش سه گام وجود دارد:
مرحله "خیز برداشتن"، مرحله "گام برداشتن" و مرحله "پرش"
.
ورزشکار این مراحل را در یک زنجیره متداوم انجام می‌دهد.
خیز
برداشتن
در
این مرحله، ورزشکار با یکی از پاهایش، که معمولاً پای راست است، از روی تخته پرش می‌کند.
هدف از مرحله اول عبارت است از برداشتن خیز و تمرکز تمام نیروی حرکتی رو به جلو
.
مرحله فرود خیز مرحله بسیار حساسی است، چون شامل عمل به عقب آمدن نیرومند پای راست است و ورزشکار باید اول پای راست را که با آن پرش کرده، روی زمین بگذارد.
گام
برداشتن
نشانه
شروع مرحله گام برداشتن، فرود خیز است. در این مرحله
ورزشکار از نیروی حرکتی عقب گرد پای راست برای انجام فوری پرش نیرومند رو به جلو استفاده می‌کند
، پای چپ با نیروی پرتاب لگن خم شده ورزشکار، به پرش کمک می‌کند. این امر با عقب نشینی پای راست، که روی زانو خم شده است و پای چپ، که اکنون خمیدگی را به لگن و زانو انتقال می‌دهد، ورزشکار را به سوی موقعیت میانه هوای مرحله گام برداشتن هدایت می‌کند. پس ورزشکار تا قبل از دراز کردن لگن پای چپ پیشین و شروع فوری یک حرکت به عقب نیرومند کلیت پای چپ و فرود دوباره روی مسیر با یک حرکت چنگ زنی نیرومند، این موقعیت را در حد امکان حفظ می‌کند. پای پرش باید با حرکت دادن ران پا، در حالت موازی با زمین، کاملاٌ کشیده شود. پای پرش به صورت کشیده در پشت بدن با پاشنه بلند شده باقی می‌ماند. پای حرکت، با زانوی خم شده کشیده می‌شود (که یک بازوی دراز را شکل می‌دهد) و با شتاب پایین آورده می‌شود تا ورزشکار به سرعت وارد مرحله پرش شود.
