پاورپوینت بی‌تمرینی و برگشت‌پذیری (pptx) 40 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 40 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
1
عضلات در معرض اضافه‌بار، سازگار شده، حجیم و قدرتمند میشوند. وقتی محرك تمرینی از بین میرود، این سازگاریها معكوس میشود و قدرت واستقامت هوازی به سرعت كاهش میابد. اصل برگشت پذیری همان اصل بی تمرینی است. تمرینات جسمانی باعث چندین نوع سازگاری فیزیولوژیكی میشود. توقف یا كاهش معنادار در تمرین، باعث بازگشت كامل یا نا كامل این سازگاری ها شده و اجرای ورزشكار نیز مطابق با آن تغییر می كند (اصل بی تمرینی).
بی‌تمرینی: ازدست رفتن كامل یا نا كامل سازگاری های آناتومی، فیزیولوژیكی و اجرایی بدست آمده از تمرین در نتیجه كاهش یا توقف تمرین.
توقف تمرین: رها كردن موقتی و كامل تمرین منظم و برنامه ریزی شده.
كاهش تمرین: كاهش غیرپیشرونده و استاندارد در مقدار تمرین كه احتمالاً بسیاری از سازگاریهای فیزیولوژیكی و اجرایی بدست آمده تمرین را حفظ و حتی بهبود می بخشد، همچنین این رویه به "تیپرپله ای" نیز مرجوع می شود.
تیپر: كاهش غیر خطی پیشرونده بار تمرینی در طول دوره متغیر زمانی، برای كاهش فشار روانی و فیزیولوژیكی و بهینه نمودن عملكرد ورزشی.
4هفته ارجاع زمانی دارد.
بی‌تمرینی و برگشت‌پذیری
2
انواع بی تمرینی
عوامل مهم در اثر بی تمرینی
كاهش مقدار تمرین
قطع تمرین
توقف تمرین و فعالیت روزانه
استراحت در تخت (bed rest)
بی وزنی ( فضانوردی و ... )
طول دوره بی تمرینی (بیشترین اهمیت را در اثر بی تمرینی دارد، كمتر از 4 هفته و بیش از 4 هفته)
طول دوره تمرین (آمادگی جسمانی عالی سطح بیشتری از متغیر های فیزیولوژیكی را حفظ خواهد نمود)
میزان فعالیت روزانه در دوره بی تمرینی
متغیرهای فیزیولوژیكی اندازه گیری شده
گروه های عضلات درگیر (عضلات در گیر تمرین و بی تمرینی پاسخ های متفاوتی به بی تمرینی نشان می دهند)
سن و جنس
3
اثرات بی تمرینی
متابولیك
سازگاری قلبی و تنفسی
سوبسترای مورد استفاده و در دسترس
افزایش نسبت تبادل تنفسی (اتكا بیشتر بر كربوهیدرات)
كنیتیك لاكتات خون (افزایش آستانه لاكتات و میزان لاكتات زیر بیشینه)
گلیكوژن عضلانی (كاهش گلیكوژن ذخیره)
حداكثر اكسیژن مصرفی(VO2max)
حجم خون
ضربان قلب
حجم ضربه ای
برون ده قلبی
ابعاد قلب
عملكرد تهویه ای
عملكرد استقامتی
4
عضلانی
اجرا های قدرتی
مویرگ رسانی عضلانی
تفاوت اكسیژن سرخرگ و سیاهرگ
سطح میوگلوبین
فعالیت آنزیمی (كاهش آنزیم های اكسیداتیوی)
تولید ATP میتوكندریایی
آتروفی تارهای عضلانی (هردو نوع )
آتروفی ترجیحی تار
تغییرات ایزوفرم زنجیره سنگین میوزین
كاهش بارز قدرت و توان
كاهش نیروی ارادی بیشینه
كاهش در EMG
5
اثرات بی تمرینی
VO2max
در افراد تمرین كرده با توان هوازی عالی، با بی تمرینی كوتاه مدت، VO2max ، 4 تا 14% كاهش مییابد. بیشترین كاهش در افراد تمرین كرده با VO2max بالاترحاصل می شود.
عدم تغییر VO2max به مقدار فعالیت فیزیكی ورزشكاران مربوط باشد .
در بی تمرینی طولانی مدت در افراد تمرین كرده از 6 تا 20% كاهش می یابد.
در طول 8 هفته اول ، VO2max به صورت پیشرونده ای نسبت به حالت تمرین كرده، كاهش می یابد اما پس از آن مدت در سطح بالایی پایدار می ماند.
VO2max پس از غیر فعالی طولانی مدت به سطح قبل تمرین ، باز می گردد.
پاسخ های قلبی تنفسی به بی تمرینی
6
حجم خون
در بی تمرینی كوتاه مدت كاهش عملكرد قلبی و عروقی به دلیل كاهش حجم خون میباشد.
حجم خون و حجم پلاسما در ورزشكاران استقامتی، 5 تا 12% كاهش یافته و پر شدن بطن چپ را در طول انجام ورزش های ایستاده محدود كند.
حجم پلاسما در2 روز اول بی فعالیتی، كاسته می شود.
در بی تمرینی كوتاه مدت، حجم خون در اثر كاهش حجم پلاسما و گلبول های قرمز خون کاهش میابد.(كاهش گلبول در اثر افت در پروتئین پلاسما حاصل میشود)
توقف تمرین چند روزه برای كاهش كلی حجم خون و پلاسما ،كفایت می كند
در افراد غیر فعال جوان، 8 هفته فعالیت فیزیكی محدود، منجر به كاهش 3 %حجم پلاسما و 4% خون شد.
7
ضربان قلب
كاهش حجم خون در ورزشكاران بی تمرین، باعث افزایش 5 تا10% ضربان در شدت بیشینه و زیر بیشینه میشود که با افزودن حجم خون به حالت قبل بازگشت. به نظر میرسد ضربان بیشنه بعد از 2 تا 3 هفته بی تمرینی، پایدار ماند.
در افراد تمرین كرده، ضربان قلب بیشینه و استراحت در طول بی تمرینی به میزان قبل تمرین افزایش یافته اما ضربان قلب زیر بیشینه با بی تمرینی كوتاه مدت تغییری نمیکند.
به همراه افزایش ضربان زیر بیشینه، طول دوره زمانی انقباض ایزوولومیك در شرایط استراحت كاهش میابد که بدلیل افزایش تون سمپاتو-آدرنرژیك بی تمرینی است.
8
حجم ضربه ای
كاهش در ابعاد حجم پایان دیاستولی بطن چپ كاهش حجم خون كاهش حجم ضربه ای
كاهش حداكثر ظرفیت هوازی (کوتاه مدت)
حجم ضربه ای بیشتر وابسته به حجم خون است تا ابعاد بطن. اما با افزایش حجم پلاسما VO2max تا 3% كمتر از حالت تمرینی باقی ماند و زمان تمرین تا حالت واماندگی افزایش یافت.
بی تمرینی طولانی مدت دوچرخه سواران، منجر به افزایش در شاخص حجم ضربه استراحتی و كسر تزریقی شد و حجم ضربه ای در ورزش ایستاده كاهش داشت.
حجم ضربه ای در افراد در سطح متوسط تمرین كرده كاهش داشته است .
9
